Ben sensizken, bir vapurun sirensiz hali gibiyim. Sensizliðimde en umursamazlýðýma gizliyim. Hani martýlar dolanýr ya sadakatle çevremde, Gittiðinde martýlara bile sýrtýmý çevirdim.
Koca bir vapurken sudan korkar oldum. Su hasretliðiyle bana dokunurdu, O dokunurdu da, Ben sensizliðime boðulurdum..
Tek yolcum sendin. Þimdilerde ne gideceðim bir liman, Ne de alacaðým bir ‘sen’ kaldýn. Varsýn gayri tüm limanlar, cayýr cayýr yansýn.
Simdi deniz susuz, Vapur ruhsuz, Martýlar aþksýz…
Hey! Eskilerde korktuðum, Þimdilerde kurtuluþum olan fýrtýna! Batýr beni de, bitsin artýk bu alabora.
Serpil Çavuþoðlu Tarih: 14/03/20213
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serpil Çavuşoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.