Hangi kelime anlatabilirdi yaþananlarý. Kim tercüme edebilirdi hiç bir dilde anlamý olmayan acýlarý.
Büyük bir þehir kalabalýðý ve küçük bir þehir tenhalýðýydý belki de her þey
Yanlýþ fýrça darbeleri ile siyaha boyanýp öylece beklemekti, göz gezdirmek bile yeterdi tek bir aykýrýlýk görülemezdi
Korkunç olmanýn baþka bir sebebi olamazdý mücadele etmeden yaþanan bir hayat sorgusuz bir kabulleniþ sonsuzluðu yasamanin deðil yaþamda sona ulaþtýðýnýn göstergesiydi
Köþeye çekilmenin vakti çoktaaaannn gelmiþti Bu bir vazgeçiþ deðil fakat direniþ de içermemekteydi.
Þimdilerde mi..? Kulaðým da bir yalnýzlýk senfonisi elimde bir fincan kahve olacaklarý mý beklemekteyim yoksa olmuþ olanlarýn acýsýný mý çekmekte... belirsizlik insan yaþamýnýn sonunu elbette getirmekte...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nazlı Sönmez Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.