MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BEN EN ÇOK BABAMI SEVDİM
Gülüm Çamlısoy

BEN EN ÇOK BABAMI SEVDİM








Bir düþün sadece bir düþün:
Bense bir düþ’ ün yasýný tutuyorum muallim
Seyyahý sözcüklerin
Devasa pigmentlerin de tanrýsý bir yalnýzlýk benimki
Ýri kýyým adamlar deðil derdim
Ne de gözü oynaþta kadýnlar.
Sakin olmalýyým çok sakin:
Sekantý ölüm olsa bile yalnýzlýðýn
Varsa yoksa sevdiklerim göçüp giden
Tahliye olamadým bir türlü dünümden
Efkârýma sadýk
Aþkýma katýk
Yalnýzlýðýma yastýk yaptýðým.

Bir hüzünse geçtiðim dehliz
Bir hazansa içinde yaþadýðým mevsim
Darmaduman hayatým
O gittiðinden beri.

Gidemedim kendimden gidemedim iþte baba:
Kan kustum sevgi diye ç/aðladým
Damarlarýmda dolaþandý sevgi ve ihtimam
Gösterdiðim cihan
Azat edilmediðim kadar
Kýlýksýz bir keder beni esir alan
Senden sonra saçýlan varlýðým
Yüz görümü bir þiir misal
Yüzümden düþen parçalardan inþa ettiðim dünya

Yalaným yok, baba:
Kýzgýným sana.
Yalaným yok, yok iþte:
Senden öncesi yalan
Senden sonrasý tufan
Andaki mevcudiyetim ve içinde yaþadýðým çað
Bense aða dolanan bir böcek gibi
El pençe divan durmadýðým dünyanýn kýrýk tekerinde
Yoldan çýkmadým iþte
Gözden çýkardýðým nice insan
Etmeden tek isyan
Sýðýndýðým Mevla’m
Ve kabrinde varsa yer
Gelmeye dünden hazýrým.

Mevsim öðüttü
Sözcükler bazen aðlattý bazen güldürdü
Bir çað masalý ise hayatým
Dündeki zeminde sarsýldýðým
Sancýlý toprak sancýlý yerküre
Ýçimde kalan nice ukde
Esir düþtüðümse kurallarýn
Senden sonra daha da katý oldum
Aralýksýz kendime dikte eden
Kimyam ve kimliðim uyuþmazken kimiyle
Kim olduðumu unutanlara ettiðim teblið.

Bolca alyuvarým
Akýnda alnýmýn ak sütü annemin
Akça pakça ise hüviyetim
Bilsinler ki sicilim tertemiz.
Doðuþtan savaþçý olduðumu bilemezdim
Ýlk savaþýmsa sana verdiðim
Nezdinde bir köle
Amacýn yetiþtirmekse ahlakla terbiye ile
Ýçine düþtüðüm uçurum
Gidiþinden sonra tembihlediðim
Kendime:
Belki de ben eþlik edecektim gidiþinden sonra sana.

Ýhmalim ve ikbalim
Ýhtimam gösteren sevdiklerim ve sen…
Ah, neredesin?
Nefsim ölü, baba
Ýçimdeki çocuk kaygýlý
Nefesimse hýz kesmeden
Ýçime çektiðim ne çok acý
Açýlandýramadýðým kadar mutsuz
Bazen sözcüklerim sessiz ve sensiz

En çok da benim suçlu belki
Bir türlü kendimden gidemediðim
Ne kadar kýzgýn olsam da sana
Ben en çok babamý sevdim yolcu olduðum bu handa.
Hancýnýn müptelasý iken içimdeki sarkaç
Huda’ma yakýn olduðum kadar
Uzaðýndayým artýk her nerede ise bunca kýskaç.

Belki de yaþamadýðýn için tüm acelem
Ve yetiþmek ardýndan sana
Yetiþemediðimse iç sesim ve kýrýlan direncim
Yalnýzlýk ve ben
Nasýl da vakur bir savaþçýymýþým hem
Diskalifiye olduðum
Rötarlý mutluluðum
Sancýlý yalnýzlýðým ve sözcüklerim
Hýzýný kesmezken
Ýçimdeki coþkunun tahayyülü mü?
Ne fark eder ki giden gittikten sonra.





DOSTLARDAN ÝNCÝLER


’’içimizdeki çocuðu
güldürmek adýna aðlatan
yaþatmak adýna öldüren
sevindirmek adýna üzen
kýz olsun erkek olsun fark etmeden
kýskacýnde sindiren
neleri yaþatmak adýna
neler yaþatan
baba
ne hazin deðilmi?’’...TÜRKÜ DÝYARI


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.