Bir bebeðin aðlamasý gibiydi ruhum. Caný yanmýþ ama neye aðladýðýný bilmeyecek kadar mahsun ve çaresiz, Bir bebek gibi belki acýkmýþtý belki de uykusu gelmiþti Bir annenin iyi geldiði gibi susturabilen yoktu ruhumu Neydi peki ruhumun sýzýsý ? Gözlerime vurduðu yorugunluk uykusuzluk muydu Yoksa derinlerde aradýðý mutluluðu bulamayan sönük bi ýþýk mý Neydi peki ruhumun sýzýsý ? Aðzýmdaki kuruluk susuzluk muydu Yoksa dile getiremediðim kelimelerden yoksun boþ bi tren garý mý? Neydi peki ruhumun sýzýsý Duymayan kulaklarým saðýr mýydý yoksa Duymak istediði güzel kelimelerden uzak kalmýþ bi kara çukur mu Ölmeden ölmek Budur iþte Bedende sýzlayan bi ruhla boþ bi beden arasýnda ne fark var ki
AÞIRI SOLCUDUR AÞK. BU YÜZDEN ÝNSANLARIN SOLUNA HEDEF ALIR VE AÞK BU KADAR SOLCUYKEN ÝÇÝNDEN SAÐ ÇIKMAK ÝMKANSIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
VATAN BAYRAKTAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.