Bazen, Mantýk ve aklýn, Kabul ettiði, Herhangi bir þeye, Yüreði inandýrmak, Pekte kolay olmuyor. Ýnsanlar, Aklýn yada mantýðýn, Deðil de, Çoðunluðun kabul ettiðini, Benimseyince, Ve çoðunluk, Mantýkla hareket etmiyorsa, Tek baþýna kalakalýyorsun. Ve egoizm, Ve cahiliye, Ve yobazlýk, Baþtacý edilmiþse.... Kendini, Bütün yaþamýn boyunca, Yalnýzlýða mahkum edip, Tüm insanlardan soyutluyorsun. Deredeki, Mor balýk gibi.... Yalnýzlýðýn, Yaldýzlý tahtalarýna, Kendi adýný çiviliyorsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nasıf acar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.