Tok ozan türkü çýðýrmaz can dostum!
Aç olan inler!!!
Ýnleme telin marifetiyse,
Pir Sultan Abdal;
umut diye,
sevgi diye diye,
niye oydu ki dutun karnýný?
O güzel ozanlar bir bir haþlanýp,
gül ile taþlanýp gittilerse...
Þimdi devr-i alem çakal çaðý,
arslanlar uykuda,
ürkek ceylanlarýn tenindeyse sýrtlanlar,
kan emme yarýþýndaysa sülükler,
gülün dalýna dadandýysa kargalar,
Ve,
zifiri misaliyse gün;
Unutma ki,
en uzun,
en karanlýk gece de biter...
ve güneþ yarýn yeniden doðar...
Yeter ki sen;
"umutlarýný yýlký atlarýna bindirip azýtma"
Ben,
kendisiyle yüzleþemeyen,
nice"umut avcýsý" gördüm can...
hepsi de birer birer,
kendi þakaklarýna sýkarak gittiler...
Ava gidip avlandýlar...
Keþke onlara da; "umut sonsuzdur" aþýsý yapabilseydim...
Su
aziz olmaya aziz de;
pýnarlarýn kuruma ihtimaliyse kaygýlarýn...
kýyýsýz sevgi deryasýndan doldur ki
insanlýk testini;
sabrýn çatlayýnca
içinden umutla,
yine yeniden
#sevgi #sýzsýn...
Kana kana içsin çocuklar...
sana olmas da;
onlara var "yarýnlar"
Ozan Figani (Erdem Gümüþ)
24.12.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.