EZELDEN BAĞLANMIŞ BAZI YÜREKLER

Kim kime yaralý, kim kime yorgun?
Kim bilir yarýna kimi ne bekler?
Kim kime sevdalý, kim kime vurgun?
Ezelden baðlanmýþ bazý yürekler.

Yanýndan, habersiz geçer, el gibi;
Oysa ki, yakýndýr mýzrap-tel gibi.
Batum’u bekleyen o heykel gibi
Ezelden baðlanmýþ bazý yürekler.

Göz göze gelince bir yaz sabahý,
Duyar hükm-î ezel, çekilen ahý.
O anda kýyýlýr gönül nikâhý;
Ezelden baðlanmýþ bazý yürekler.

Kiminin bir sözle takýlýr aklý,
Kimi bir þarkýda, þiirde saklý,
Kimi göz önünde kimi yasaklý;
Ezelden baðlanmýþ bazý yürekler

Yazýlýp çizilmiþ inceden ince
Herkes ses verse de kendi telince
Dönüþ yok yüceden emir gelince
Ezelden baðlanmýþ bazý yürekler.

Ýlahi dokunuþ vardýr bu sýrda,
Gerek Hint elinde gerek Mýsýr’da
Bilinmez hangi çað, hangi asýrda;
Ezelden baðlanmýþ bazý yürekler.







Sosyal Medyada Paylaşın: