Günaydýn sabah, kuþluk vaktinde üþüten ay
Gel ýþýðýnla gel, yak ateþinle yak içim ýsýnsýn
Alev alsýn güllerin yangýný harlansýn aþk
Sen ömrüme geç kalmýþ þafaksýn
Günaydýn hayat, tan kýzýllýðýnda gonca gül
Doð ömrüme doð ki aydýnlansýn mihrab
Þenlensin, gönlümde uyuyan nazenin bülbül
Öyle gel ki, sýyrýlsýn geceden, sýyrýlan gün gibi firak
Günaydýn sabah, günaydýn hayat, günaydýn aþk
Yað üstüme bahar yaðmurlarý gibi ruhum ýslansýn
Çiçeklensin içimin bozkýrlarý, can olsun cana aþk
Öyle sarýl ki sýktýkça bedenimden hayat fýþkýrsýn
Günaydýn özlem, asr-ý saadet, günaydýn hidayet
Gönül gözüne düþsün cezbe, hu ile zikri þan
Gel bin yýllýk aþk, gel ki dinsin bu hasret
Öyle bir aþkla gel ki bu fakiri geliþinle ihya et
Abdurrahman Güleç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Düet can cana Özlemim Körebe Tablo "ve zaman usulca fısıldadı; bana bırak" Afet örtün üstümü kimse görmesin KİMBİLİR Hayat iklimi