HÜZÜNLER BANA DÜŞTÜ
Sefa süreriz sandým , o gönül konaðýmda
Ne kadar hüzun varsa hepsi de bana düþtü .
Gözümdeki damlalar , göl oldu yanaðýmda
Ne kadar hüzün varsa , hepsi de bana düþtü .
Gecenin siyahýna,sararken düþlerimi
Hep sabýrla bekledim , sýkarak diþlerimi.
Kaderim oyun etti, bozdu tüm iþlerimi
Ne kadar hüzün varsa , hepsi de bana düþtü .
Dikili bir aðacým olsun , istiyor iken
Gül diye sarýldýðým, nasýl da oldu diken
Nazýmý bir kerecik olmadý zerre çeken
Ne kadar hüzün varsa , hepsi de bana düþtü .
Sürüldükçe sürüldüm, aþkýn sönmez harýna .
Kýþa döndü mevsimler, ermedim baharýna .
Buharlaþtý dünlerim, güvenim yok yarýna
Ne kadar hüzün varsa , hepsi de bana düþtü .
Bir yudum içemedim , o büyülü pýnardan
Mutluluðu izledim , sessizce bir kenardan
Hiçbir farkým kalmadý , içten yanan çýnardan
Ne kadar hüzün varsa , hepsi de bana düþtü .
Muhannet kapýsýnda, herzaman kaldým metin
Yetmedi mi hayata ödettiðin diyetin ?
Aþamadým fendini ,anladim ki yol çetin
Ne kadar hüzün varsa , hepsi de bana düþtü .
Sevimin her bir ahý þiir oldu, söz oldu
Dertleri sayamadým, belki binbeþyüz yüz oldu
Yaradana sýðýndým, dere tepe düz oldu
Ne kadar hüzün varsa, hepsi de bana düstü .
Sevim GÜLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.