ÖLMEDEN ÖLDÜREN
Bülbül figan eder, daðlara karþý.
Bülbülü yakan, þu gül deðil’ mi.
Aþýðýn gözünden, akan yaþlarý.
Seveni yakan, aþkýn deðil’ mi.
Kesildi naçarým, kalmadý derman.
Yürek pare, pare, sanki bir harman.
Gezsem þu cihaný, bulunmaz derman.
Beni söyleten, sevdan deðil’ mi.
Çaresiz yollarda, gezer dururum.
Çilelerden bir bir, payým alýrým.
Dermansýz dizlerle, boþa yürürüm.
Beni divane eden, hasret deðil’ mi.
Alsan þu ruhumu, yaksan bedeni.
Sensiz þu tenim, cansýz bir ölü.
Menzile gidiyor, ömrümün sonu.
Ölmeden öldüren, sevdan deðil’ mi.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.