Korkarım ki

Düþlerimizin sýðýndýðý evvel zaman içinde
Katran karasý gecelerde
Suyu zehir, býçaklar sýrtýnda
Daðlarda ,ovalarda,þehirlerde
Memleketin her bir yanýndayýz

Yani biz þairiz ,emek iþçisi
Kalemimiz namus bekçisi
Sürdümmü namludan içeri
Kimse durduramaz bizi

Gündüzler düþmanýmýz olmuþ
Geceler hüznümüz
Tahta çýkmýþ yalnýzlýðýmýz
Artýk dönemeyiz geri

Hainler her gün caka atarken sokaklarda
Düþlerimiz bir bir düþerken topraða
Anadan üryan yalýn ayak bassakta yollara
Menzilimiz þaþmaz,umudumuz tükenmez
Biz düþlerimizin peþine düþtükçe

Korkarým ki geri dönmez yüreðim
Korkarým ki bahar yüzü görmez gözlerim
Gün ýþýðý þimdi ýsýtmaz bedenimi
Karanlýða saldýrdýðým günden beri

Astým ceketimi sahipsiz yýllara
Kalemim karanlýkla çekiþtiðinden
beri
Bekle beni demek haksýzlýk sana
Korkarým güzelim bu yürek geri dönmez bir daha

Karanlýklar çöktü aydýnlýðýn arkasýndan
Sahteliðe alýþýk yüzler karanlýkta sývýþýrken
intiharlar kuþandým gökyüzünden
Kalemimin kestiði kadar varým ben

Ýhanet kol gezerken gecede
Vesikasý olmayan herkes
Namuslu sayýlýrdý kendince
Elleri kirli yüzleri kirli kan kokardý bedenleri
Geceye sýðýnýrken hainler
Göremediler geceye ýþýk tutan elleri

Ýhanet namlularýnýn gözdesiyken ben
Düþlerini hayra yorma sen
Bizi biliyorum hasret saracak
Belki vatan bu acýlarla kurtulacak
Bekleme beni bu yürek bir daha dönmez geri
Düþlerinle sar sarmala bedenimi
Kimseler bilmesede
Kimsesizlerle göm beni

Sosyal Medyada Paylaşın: