Her þeyin bir bedeli var dostum‚
Iþýkla sarhoþ olmanýn bedeli yanmak!...
“Yanalým o zaman…
Sen rahatsýn‚ yanan benim…
Dilsiz‚ dudaksýz dosttu gönül dilim
Dostluk bu deðil miydi zaten‚ konuþmadan anlaþmak.
Önemli olan dost susarken‚ dostun gönül dilini anlamak…
Eriyor‚ tükeniyordu yavaþ yavaþ:
–Erime!..” dedi‚ “Lütfen bitme‚ sensiz ne yaparým!..
–Üzülme!”
Bu ateþ‚ en sonunda ikimizi de bitirecek..
Sen dayanamayacak yaklaþacaksýn‚ tükeneceksin
Ben zaten her daim tükenmekteyim....
Gözünü kýrptý‚
Rüzgâr esmiþ gibi‚
Alev daðýldý önce‚
Raksetti‚
Sonra eski hâline döndü.
Yüreði aðzýna geldi:
–Aman!...
Sus‚ heyecanlanma‚ az daha sönecektin.
Yanmaktan deðil‚ sönmek!!! sönmekten korkarým
Yanmak nedir ki?
Seni yakan nedir?
Üþümemdeki ateþtir...
Aþk ateþi yakar beni…
Öyle ya da böyle nasýlsa bu hayat geçecek‚ bitecek.
Her ne kadar rüzgârýn söndürme tehlikesi var ise de
Yanmayý istedikçe‚ isteðin verilecek
Asýl marifet‚ aþk ateþinin sönmemesine gayret etmek
Acziyetinden hep aðlamak‚ inlemek‚ susmamak....
Beklemek zor
Hasret zor
Özlemek zor
Tek isteðim‚ bir kez tutuþup‚ eriyip gitmek!..
Aþk kývýlcýmýný çakar‚ ben çoðaltýrým
Onun için duâ eder. Allâh’a sýðýnýrým!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.