Taþtý taþacaktý ben, Sen diye diye dolan Pervasýz nidalarla. Sus! Dil, lallýðý tattý, bir gece.
Vardý varacaktýn sen, Ben diye diye soran Þartsýz adýmlarýnla. Pus! Kalp, sürgünü tattý, bir gece.
Çýktý çýkacaktý o. Hiç diye diye kopan Apansýz ümitlerle. Kork! Can, ölümü de tattý, bir gece. . . . Nidalarým, benliðime karýþmýþken, Adýmlarýn sellerime kapýlmýþken, Ümitler, ümitler hazýr aranýrken, Geçip gittim aþk yoksunu kentlerden bir gece... Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.