Daha çok sevdiğimi anladım

sevimli kalan yanimda
agýrbaþlýligýný saklayamadým
salýverdim kýrlangýç gögüne
gözlerini...
vay gencligim
alabora olan gemilerim
tamirolmayan noksanlarýmý
zamanýn ensrümanlarý sardý
ben sadece var idim
yaþýyordum sensiz..
gitti
bir uktenin bahar þarkýsý
kurumus kavakdan baþka
yapraklarýný taradýgým sögüt aðacý
seni aradýgým daðbaþý.
tuza bandýrdýgým umutlar
kýrýk bir kayanin kovugundaki andýz
o kocaman ormanda
ben seninle yaþarken
ruhum yapayalnýz..

koskoca bir ova
karþýmda sýra sýra daðlar
yeni ünüformalar giydirdim beynime
gözlerime fideler diktim
topragý sürdüm tenime
seni unutamadým...

sustum olmadý
söyledim olmadý
düþürdüm kalemle telime
yargýladýkça kendimi
daha çok sevdigimi anladým

Sosyal Medyada Paylaşın: