Üç ayak....
Anam köylük yerde
en çok þükür duasýna duran bir kadýndý.
Sahip çýkmasak inanç ötesi inandýklarýmýza
ve göðüs kafesimize esir düþer,
derdi.
Aðlayanýmýz olmadýðý kadar yüze gülenimiz hiç yoktu.
Siyah ve beyaz aynada ki o yüz
Gözler kadar burun deliklerini çok severdik
o da sadece nefes almak içindi.
Ve bahar, yaz son kere kýþ olur
vücuttaki damarlar uzun kýsa gibiydi.
bir týkanýrsa bize deðil
biz kimseye ulaþamazdýk
Mevsimlik iþçi hayallerimiz vardý
çok aþk huzurun yakasý iliklenmiþ mesela
erik çalan çocuklar
en çok dal kýrýklarýna alýnsaydý
Gölgemize savaþ açan güneþ bileklerine baðlanýr
bulutlarýn en köpüklüsünü görür
yaðmurun yaðacaðýna inanýrdýk
Oysa fýrtýnan biçtiðini giyinecek bedendeyiz
her ikimizde
Ekmek arasý kumru satýcýsý þehrin öteki yakasýnda;
bir gece o sevmiþ bir gece ben kanmýþým tatlý diline
bana lazým deðil
kadýnlýk der gibi
üç ahbap çavuþ ordunun baþýna geçmiþiz
On kuruþa top ile tüfek satýn almýþ
ve Tülay bacým olmasa silinebilirdi ismim gönül tamircisi gönlünde
Kýçý kakmýþ bir dünya
doðurganlýðýma geç kalmýþ birine peri kýzý olunca
kýymetimi anladým..
Bu nasýl bir þans bende
yerime düþünüp, seviyor gün boyu
birde kulaklarýmýn o takla güvercinleri
sonrasý yüreðime saplanmasý için gümüþ saplý bir hançer elinde
düþmüyor her neticede yine elinde
Ve ölmenin bahanesi
bir yarýma pençesi düþen oluyorum..
büyümüyorum topraða
semaya da…
05-06-2021
ist
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.