OZANIM BEN

OZANIM BEN

Þiirim var buram buram aþk kokan
Ýmgelerle sevi yazýyorum ben
Ýnsaný gizemli havaya sokan
Sevgi deryasýnda yüzüyorum ben

Vatan, bayrak, ana, sevgili yara
Vazgeçilmez saygým sonsuz onlara
Her birinin kaybý onulmaz yara
Yüreklere aþký kazýyorum ben

Sinsi sinsi köþe bucak dolaþan
Gizli gizli kirli iþe bulaþan
Ýçte, dýþta hainlerle anlaþan
Çirkin oyunlarý bozuyorum ben

Tehlikeli pis kokular kokladým
Emekçiyi ezenleri okladým
Haksýz mýyým diye kendim yokladým
Þu bozuk düzene kýzýyorum ben

Daima ileri yürüyorum ya
Pýrýl pýrýl gençler görüyorum ya
Merakla sorular soruyorum ya
Çok güzel olacak seziyorum ben

Yüzüm güler diye mutlu mu sanýr?
Oysa hüzün beni yakinen tanýr
Ozaným yüzüme bakmaz utanýr
Dertli gönüllerde geziyorum ben

Esin aldým aþk yolunda yürürüm
Bir güzelin derdi ile çürürüm
Yüreðimde diyar diyar sürürüm
Aþkýn þifresini çözüyorum ben

Gülüþü çiçektir açar içimde
Tazecik, rengârenk bin bir biçimde
El ele, göz göze kýrlarda çimde
Bulutlarda gezip tozuyorum ben

Gönül depreminde yaralý, yayan
Baðlanmýþ yollara hiç aldýrmayan
Hülyalý bakýþla beni avlayan
Nazlý güzele göz süzüyorum ben

Anzeri sevgisiz insan olunmaz
Mutluluk parayla satýn alýnmaz
Meftun oldum onun eþi bulunmaz
Mutluluk resmini çiziyorum ben

Ozan Anzeri


Sosyal Medyada Paylaşın: