Her gece biraz daha bitiyorsun bende Artýk adýn takýlmýyor beynimin tozlu raflarýna Sokak kaldýrýmlarýna düþmüyor gölgen Aðlatmýyor artýk dinlediðim o þarkýlar Efkarým duman duman dolmuyor mavi gözlerime Unutuyorum seni Sana ait her bir þeyi Unutuyorum
Þimdi seni unuttuðum kadar özgür Unutulduðum kadar esirim Bedenimde canlanýyor senli her bir hatýram Dudaklarýnýn izi kirli kadehlerde kaldý Ýhanetin siyah çarþaf ta Gittiðin gün bir bidon benzin alýp Ankara’yý yakmak istedim
Ne Ankara’yý yaktým Nede ihanetini unuttum Gözlerimde nefret suretin Dilim de tövbe oldu adýn Yutkunup yutkunup sustum Ankara sen beni yenemezdin de ben yoruldum
Olsun varsýn yazýlsýn mezar taþýma Sevilmedi Sevilmeyecek asla Ankara bu gece Tamda bu gece seni yakmaya geldim Tüm cesaretimle kapýndayým Ayaðýna deðen her taþta beni hatýrla Yan Ankara yan beni yaktýðýn gibi Sen yanmazsan ben seni yakacaðým Ankara Ben seni yakacaðým Bu gece seni yakmaya geldim
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeLeBeK EtKiSii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.