[ Bir kursun gibiydi can alýcý sözlerin Ve gözlerin En dipsiz kuyuydu yüreðin en karanlik yeriydi gecenin Olur olmaz düþ gibiydi Býçaklar saplardim karanlýða Karanlýk duvarlara örerdim Yalnýzlýðý urgan urgan Sandalyesine tekme atardým Her gece olduðu gibi Yine asardim hayelleri...
Celladý olmuþtum bir anda Karanlýðýn yanlizligin Sarhoþu gibiydim Icmedigim kadehlerin Ve senin Pencereleri yoktu gecenin...
Güneþi aramazdý saatler Saatlerce beklemezdi Sokakta ya da evde Beynimde dolaþýrdý Bütün bu hengâmeler Ayak sesleri Susma baðýr Soðuk Taþ duvardý ya hani Kör saðýr ....
Düþsem de kanamaz dý,dizlerim Her carptigim Çakýl taþlarýna Yürek yangýný vardý ya hani Caným da yanmaz dý Utanýrdý yakamozlar Bir feryat ki ahir zaman duyarda Saatlerin sesini gecmezdi sesim Sýðýnýp gölgesine Titreyen nefesim...
Muamma acýlarýn Tarifi yoktu Cümlesi yok kitabý yok Sabahýn kör karanlýðý Güneþin kor sýcaklýðý Akþamýn zor olduðu Gecenin zifir yanlýzlýðý Kýþ ayazý gibi sertti Ölüm kadar mertti..
Ölüm neydi bilmiyorum ama Senin bildiðin gibi deðildi Ölüm Diri diri canlý canlý hergun... her nefeste yeniden olmekti... ]
Sosyal Medyada Paylaşın:
adem yazici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.