UNUTTUK ALLAHIM

UNUTTUK ALLAHIM

Var edip huzuruna aldýðýn ve ilk suali sorduðunda,
Gönüllü ya da istemeyerek de olsa verdiðimiz,
"Evet" sözünü bir kenara býrakarak baþladýk unutmaya…
Huzuruna varmaya yüzümüz yok Allah’ým.
Esrarýn ve hikmetinle bahþettiðin þerefle;
Herkesin þahitliðinde bedene can veriþini,
Yaptýðýna cümle alemi þahit tuttuðun o günü,
Yaþananlar karþýsýnda secdeye varýþlarýný,
Daha iþin baþýnda asi gelen þeytanýn isyanýný ,
“Düþmanýný düþmanýmýz bilmeyi” unuttuk Allah’ým…

Ýyilerin, ahlaký güzel olmanýn kýskanýldýðýný,
Kötülükle, kötülerle mücadelenin ilk þehidini,
Kardeþ ihanetiyle katledilen Habil’i,
Karýndaþýný öldürecek kadar gözü dönen,
Ve, kazandýðýný zanneden Kabil’i,
“Hak ile batýlýn mücadelesini” unuttuk Allah’ým…

Baktýðý ve gördüðü her þeyde seni arayan;
Sonunda gerçek Yaradaný bulan Ýbrahim’i,
Seni zikretmek için beytini yapmasýný,
Sadakatinden oðlunu kurban etmesini,
Teslimiyette zirve yapan Ýsmail’i,
“Verilen sözden cayýlmamasýný” unuttuk Allah’ým…

Zikrimizde isminin yanýma koyduðun;
Nurundan yarattýðýn Muhammed’i,
Yalnýz çýktýðý zahmetli yolunu,
Yine yalnýz kaldýðý mücadelesini,
Yoklukta üç gün bile aç kaldýðýný,
“Nimetlerinin þükrünü” unuttuk Allah’ým…

Hasýlý;
Vakt-i Ahirde huzuruna çýkacaðýmýz günü,
Ýkramlarýn hesabýný vereceðimiz aný,
Kazananlarýn bir kez daha ödülleneceðini,
Zararýn-ziyanýn karþýlýk bulacaðýný,
Unuttuk Allah’ým…
Fakat;
Bir þeyi unutmadýk ve biliyoruz…
Sen affedicisin ve affetmeyi seversin…
Daima açýk tuttuðun af kapýna geldik,
Bizden affýný esirgeme Allah’ým…





Sosyal Medyada Paylaşın: