Eþ, benzeri olmayan, ey gönlümün sultaný Bakýþlarýndan belli, sevdaya koþuyorsun Yerleþmiþsin gönlüme, sen kalbimin sol yaný Zöhre yýldýzým oldun, ne güzel ýþýyorsun
Denizde yakamozsun, dalgalarla oynayan Sabrýn sonu huzurdur, dayan ey gönül dayan Bu nasýl sevdadýr ki, volkan gibi kaynayan Bir sevgi nehri olup, yürekten taþýyorsun
Seni her görüþümde, bilmem bana n’oluyor Kalbim bam baþka hazla, neþe ile doluyor Sana verdiðim deðer, ta yürekten geliyor Hala anlamadýysan, boþuna yaþýyorsun
Hazan mevsimlerin de, ihtiras hýrsla dolup Þu hayal dünyasýndan, bir an için kaybolup Vadilerden yükselen, bir deli rüzgar olup Raks eden duygularýn, peþine düþüyorsun
Ýlmin peþinden gidip, büyük deryaya daldýn Hakkýn yarattýðýndan, her nesneden ders aldýn Hu diyerek baðlanýp, bir eþiðe kul oldun Bir garip derviþ olup, dergah ta piþiyorsun
Sevmek nede güzeldir, gerek varmýdýr söze Ölünce yaþam bitmez, devam eder sonsuza Aþk dendi mi susarým, Hak’kýn lütfudur bize Güneþsiz kalmýþ gibi, yaz günü üþüyorsun
Sevgidir iþin özü, her canlý onu arar Lüzumsuz da diyor ki, her aþk Dünya’yý sarar Sevda yoksa yürekte, yaþamak neye yarar Çölde yürüyor gibi, düz yolda da þaþarsýn
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.