hep ayný noktada beklerdin
sonra ben gelirdim
el ele tutuþur, duraða yürürdük
boþ koltuk pek olmazdý otobüste
ayakta gitmek zorunda kalýrdýk
koltuk demirinden tutunurken
ellerim üþümesin diye
önce kendin tutunur
tutunmamý söylerdin ellerine
iþ yerinde
çaylarýmýz servise geldiðinde
önce bana, sonra kendine alýr
ben içene kadar seyrederdin
ankara’da, ivedik caddesinde
demet evler kavþaðýnda
bu kez ben bekliyorum
hiç gelemeyeceðini bile bile
haydi bir tanem artýk gelsene
2008-haticeak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.