Yaðmurun altýnda bir baþkadýr yalnýzlýk Ýstanbulun sokaklarýnda Aþýklarýn sesi gelirken kulaðýna sessizce bir ses duyarsýn Deniz bu sefer yalnýzlar için tokatlýyor sahillerini Istanbul! Ve solmuþ bir kemanýn týnýsýna býrakýrsýn kendini Ýstanbulun akþamlarýnda...
Yanýndan geçtiðin her aynada kendi gözlerine bakar durursun Çünkü aynalardýr sana yalnýzlýðýný gösteren her adýmýnda Sonra yürümeye devam edersin yalnýz sokaklarda Sana kimse bir þemsiye uzatmaz o akþam Ve fark edersin yalnýzlýðýn gerçek acýsýný
El ele elleri görürsün ýþýklarýn altýnda Atan kalplerin sesini duyarsýn inceden Sonra kendine bakarsýn ve sadece karanlýktýr tek gördüðün Sokaðýn sonuna gelirsin Istanbulun akþamýnda Ve býrakýrsýn kendini sonsuz yalnýzlýðýna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selçuk İlhan AYDI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.