DELİLİK GÜNCELERİ/1
Akþamýn dar vakti gölgeler iniyor sokaklara. Birazdan karanlýk çöker ve karanlýkta yok olur tüm gölgeler.
Delilik günceleri yazýyorum mum ýþýðýnda
Titreþen alevlerden silüetler düþüyor defterime
Ýnce uzun kýsa yuvarlak bazen siyah bazen sarý
Mürekkebim kan kýrmýzýsý defterim beyaz
Parmaklarým uyuþmuþ kan yürümüþ gözlerime
Ellerim masada yüreðim ayaz
….
Ne zaman bitecek kendime ait sorgulamalarým
Hiçbir yere varmýyor nihayetinde
Ben suskun sen suskun gece suskun
Evren kendi halinde
….
Hiç kimse bir þey yapmadý bana senden baþka
Ne mimozalarým kuruduðunda bu kadar üzüldüm
Ne de güvercinlerim öldüðünde
Yüreðimi arkama gizledim görme diye
Tekinsiz gölgeler geçerken gözlerimden
Tiz kahkahalar atýyorum bahçeme konan geceye doðru
Ellerimi uzatýp kavrýyorum
Bir nefes gibi içime çekiyorum hayallerimi
Sýyrýlýp gidiyorsun aynalarýmdan
Uzun bir çýðlýk atýyorum
Defterimin sayfalarýndan
Koridorda ayak sesleri duyuyorum
Ýçim ürperiyor üþüyorum
….
Ellerim masadan kalkmýyor kelepçelenmiþ gibi
Sesler yaklaþýyor korkuyorum
Ah þu en derin köþeye bir gizlenebilsem
Görmezler belki
Son gücümle gayret ediyorum olmuyor
Ayaklarým cevap vermiyor bana
Tam haykýracaðým anda
Sesler uzaklaþýyor rahatlýyorum
Neredeyim ben
Soðuk vuruyor açýk unuttuðum penceremden
Kâbustan uyanýyorum
….
Meþakkatli bir iþ bu
Yani delilik günceleri
Yaz yaz bitmiyor amma deliymiþim ha
Ne iþin var mumla elektiriði aç diyor içimden bir ses
Sessizce
Lâkin bekleme
Olmaz ama
Hadi bir daha deneyeyim susmayý
Kafamýn içinden kendimle konuþuyorum bu kez
Bitmeyen muamma
O vakit bende
Hüzünlü gülücükler býrakýyorum günceme
H.AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.