her rengine boyandým acýnýn da bir kendime acýyamadým... þimdi bir hançer gibi adýn göðsümün iman tahtasýnda çektikçe acýmasýz, avaz avaz sessiz aðlýyor bir yaným...
söndü bütün yýldýzlarýn ýþýðý büyüdükçe içimdeki karanlýk öldü son kukumav da az önce bir aþkýn laneti üzerinde silindi bütün ayak izleri þehrin geride cam kýrýðý bir yara sen yaným...
þimdi bütün uykular ölü bir þiire düþüyor kabuslarýmda bütün sözcükler sahipsiz yenik bir þairin kaleminde intihar ediyor vebali boynuna vebali boynuna vebali boynuna
FATÝH ÞAHÝN IÞIK
ÞAHBEYÝT
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.