Mor
sessizlik uzandýðýnda
kör uçurum dile yapýþan söz
ki uzaklarýn pýrýltýsýnda aðlýyor toprak
tenimde kekik kokusu özlem
kýyamet içiyorum
karanlýðýn daða deðen göðsünden
güneþi buzullayýp bir çocuðun cebine
kýzgýn kumlara noksan seviþmeli düþ seriyorum
hiç bir þiir tamamlamýyor yarýmlýðýmý gümüþ tabloda
ve hiç bir el dokunamýyor gözümün perdesinde aralanan göðe
yeþili demirleyip mavilere
bir babanýn acýsýndan kaçýyorum
belki de
Anne teni deðmiþ resimlerde
kuþun kanadýndaydým
anýlarýn dikiþini sökerken rüzgarýn parmaklarý
aðaçsýz kentler
tarihin üþüyen soluðunda..
gemilerde tek baþýnalýðým
mor bir yolculuk
omuzlarýma deðen bulutun saçlarýnda kadýndým
ve üstelik yaðmurlarým vardý küpeli
uykularýnýza düþen kendimi çektiniz
saðanaklarýnýzdan
anlatacaklarým denizin haykýrýþýnda
baharýn kalbine silkelenen ölümde kaldý
vakitsiz karanlýða bittim
sessizliðin azarýna...
söyleyin
yalnýzlýða çalmasýn odamý güneþ
yoruluyor içimde dönenler
rengi karýþan yaþamda
masallarýn siyah dökümlü zamanlarýnda
bir þairi kýskanýyorum
ve içindeki düþ bebeklerini
eriyen gölgelerde
yokluðun ezgisinde baharý üþürken sýrtým
rüzgarýn aðzýnda tersyüz selamladýðým yapraklar
aþklar çeneþi düþmüþ insanlarý hýçkýrýrken aynalarda
ölümün avuçlarýna kusma vakti
çünkü
bir þairin dallanan kalemine
yakýnlýðý doðuran uzaklarý asacaðým
sabahlarý güleceðim içimdeki telaþta
kendi yarama yeniden döneceðim
alýp ruhuma sesini
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.