Koyun Koyuna...
Doluþmuþ insanlar tezgah baþýna
Ýpliði nakkaþtan soyan soyana
Düðüm gibi dertler doðrar aþýna
Yutkunup yutkunup doyan doyana
Zengine cenneti yaþatan dinler
Fakirin çöplükte þükrüyle inler
Hesap kitap diyen vaazcý binler
Cahil kulaklarý oyan oyana
Maaþlý dinistlik gelenek olmuþ
Görenek diyerek kasayý bulmuþ
Ganimet peþinde cennet yol olmuþ
Ben Tanrý’ya kulum diyen diyene
Fakire þehitlik dikerken terzi
Dekontu verene satmýþlar gürzü
Millete her yerde kutsallýk arzý
Hakk’ý görünüþte duyan duyana
Fakirleri sever bilirim dindar
Zekat sadakayla baþýndan savar
Neden fakir dersen dinsiz der söver
Milletin hakkýný yiyen yiyene
Fitne fesad diyen soyuda baksýn
Dinine kul olan kendini yaksýn
Göreyim Tanrýyý gönlüme çýksýn
Gönlüm Tanrý ile koyun koyuna....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.