Bir Garip Dilenci (2)
Ah be dedelerim,
Bulmuþken bu garibaný bakýn,
Ýmandan, itikattan,Ýnsanlýktan bahsedip korkutmayýn sakýn,
Sokaklar, aynasýdýr toplumlarýn.
Bilirim ben içinizi dýþýnýzý;
Duvar olsa da yüzünüz bilirim,
Aklýnýzdan ne karanlýk düþünceler geçer arka arkaya.,
Bilirim eliniz ne çamur, alnýnýz ne karadýr.
Saklasanýz da görürüm,
Kör kuyu gibidir aydýnlýklarý yutan yüreðiniz.
Ve bilirim içinde kýpýrdamadan yatan o iri kaya,
Güzel duygularýdýr kaybettiði insanoðlunun.
Ýhtiyacým yok benim sizin vereceðiniz sözlü sadakaya,
Ardýnda mýsýnýz Rahman’a verdiðiniz sözünüzün,
Görüp duymaya geldim.
Ayný mýdýr mabette de haliniz?
Benimki sadece merak…
Ýþte serdim caminin giriþine mendilimi,
Ýster atýn üç beþ kuruþ, gözyaþýmý silin,
Ýster alýn bu mendili burnunuzu silin.
Ah be emmilerim,
Çekmeyen bilmez nedir yoksulluk.
Hele sor ateþte yanana bir sor ne korkunçtur susuzluk,
Ama en dehþeti inanýn soðuk!
Lakin korkmaz oldum kaskatý donup kalmaktan,
Bir sabah uyanamamaktan bile,
Çünkü insanlýðýn en soðuk yüzünü gördüm ben…
Vay be dayýlarým,
Öyle baþýmý okþayacak gibi,
Merhamet edip yüzüme bakmayýn,
Alýþýk deðilim insan yerine konulmaya,
Bakmayýn öyle sevgiyle, utanýrým.
Koydum iþte ortaya mendilimi,
Ýþin doðrusu hem umarsýzým hem umutsuz,
Çünkü ben sizi, sizden daha iyi tanýrým.
Necip Zeybek
"Bir Garip Dilenci "Aslýnda tek þiir olup dört bölümden oluþmaktadýr.Kimsesiz çocuklarýn dramý ve toplumun bu çocuklara tepkisi anlatan öyküsel bir þiirdir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NecipZeybek Çöreotu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.