mega projeler, kent mega gitgide küçülüyor insan bu kocaman küçüklüðün yanýnda dar geliyor köprüler, hava alanlarý küçük geliyor t’alan dýþýna taþýyor insanýn
ne büyüyor yollarý çevrilirken kuþlarýn ötelenirken yaðmurlar, sular büyütülenlerin içinde küçülen ne ki kent ölüyor
hey hayat kimin koynunda çürütüyorsun kendini doðru bir deðil mi farklý mý insana göre herkesin farklý mý yuttuðu ay kim doðurur yarýný
þimdiden çekmezsek yarýnýn kulaðýný çocuklar borçlu doðacak ya da doðmadan ölü kimi suçlayacaklar deðiþtirdiðimiz mevsimlerde yerinde deðilken güneþ
mümkün olmayacak geriye dönüþ yerini deðiþtirecek toprak göçecek yaðmur bulutlarý yeþili ç’alýnan kentten ç’öl doðuracak daðýmýz
þimdiden duyduðumuz o sancý devleþerek büyüyecek yutacak hepimizi!..
18. 02. 2014 / Nazik gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.