Sen bir baþka kollarda Zevk,sefa sürerken Benim üþüyordu yüreðim Uykuya direnen gözlerim Titrek elimde bir kadeh Arþýnlýyordum odamý Bir o yana bir bu yana Hüzün dolu bir kýþ gecesiydi Soðuk ve sessiz Dudaðýmda ki sigaranýn dumaný Yakýyordu gözlerimi Herkes elele beraberdi Bir ben vardým sensiz Pierloti kahvesinde
Ben yerimi alýrken her zaman ki gibi Eriyordu ümitlerim yavaþ yavaþ Akþamýn derbeder kucaðýna Umut ýþýklarýn sönüyordu Sen düþüyordun aklýma Ve kalbim seni soruyordu Hasret gözyaþlarým düþüyordu yanaklarýmdan Dargýn düþüyordum þiirlerime Büyüktü duygularým bu þehire Buram buram sen kokuyordun Pierloti kahvesinde
Bu yaþantýmýn en deðerli anýydý Sevmeliydik her yönüyle Isýndýkça sensizlik ÝÇÝMDE Kalbim savaþýyordu benimle Ne kadar direnebiliriz bu yalnýzlýða Sert eserken rüzgar pierloti kahvesinde
14.08.2020 YNS Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.