İNSANIM BEN İNSAN !! SENDE UYAN.

Ýnsaným ben ! Ýnsan!
Taþ deðilim ölmeyince de toprak!
Ýnsaným ben bu hayatta Düþmeyince yaprak!
Bir eþya deðilim Miadý geçince atýlacak!’
Ýnsaným ben Bir Tanrým bilir beni bir Tanrý ancak!

Lüzumunda kullanýlacak bir alet deðilim Unutulacak!
Bir Kitap deðilim Raflara kaldýrýlacak!
Bir insaným ben deðerim insan kadar olsun!
Ýhtiyaç duyulmayýnca dýþlanacak kaçýlacak!
Ben insaný Bir insandýr beni elbette Anlayacak!

Zaman geçer yok olurum iyi kötü anýlacak!
Ýsteme o zaman vakit epey geçmiþ olacak!
Hayattayken hatýrlayýn kimler basamak oldu çýkmanýza!
Ölmeden düþünseniz baksanýz bir aynanýza!
Bende bir Ýnsanmýþým deyip Geçmiþini anýmsayacak.

Nankör derler ekmek hakkýn deðerini bilmeze!
Kör diyorlar eleklerden bakar bakar görmeze!
Mundar derler ortalarda kadir kýymet demez’ e!
Kaný bozuk derle de bak iyiliði ihsanlarý unutana!
Ýnsaným ben Çið sütü akýl ile terbiyeyle asaletle maneviyatla piþiren!!

ÝNSANIM BEN ÝNSAN- ÝNSAN DEMEM KADÝR KIYMET BÝLMEZE EZEN DE ÝNSAN DEMEM BÝR HECE..
Sosyal Medyada Paylaşın: