Müjde

Hayatýn sonu,sanma;hiç.
Ey nefsim Müjde; ölüm var.
Ne keder kalýr,ne Sevinç.
Ey nefsim Müjde;ölüm var.

Ýpek,atlas beðenmezsin.
Yavan ekmeði yemezsin.
Öleni de mi görmezsin?
Ey nefsim Müjde; ölüm var.

Kuþ tüyü yatak istersin.
Ýltifat, þakþak istersin.
Çevrende Uþak istersin.
Ey nefsim Müjde;ölüm var.

Kapýlmýþsýn bir rüyaya.
Sýðmazsýn koca dünyaya.
Bakmaz mýsýn hiç aynaya.
Ey nefsim Müjde;ölüm var.

Gelen bir gün elbet gider.
Malý mülkü hep terkeder.
Yaptýðýný bir bir öder.
Ey nefsim Müjde; ölüm var.


Mehmet BULUT
Sosyal Medyada Paylaşın: