AYRILIĞIN ACISI

Ne zor imiþ arkadaþ, ayrýlýðýn acýsý
Yüreðime iþliyor, nakýþ gibi sancýsý

Çaresi bulunmuyor, böyle derde düþene
Ölüm itiraz etmez, mezarýný deþene

Anýlara daldýkça, çýkýlmýyor derinden
Maziye gömülmüyor, oynadýkça yerinden

Tattýrýyor yüreðe bin beterle cefayý
Görmez olur gözlerin, sürülecek sefayý

Katrandan daha kara, kahrolasý þu bahtým
Çaresizlik içinde, kitlenir gönül tahtým

Yaðmurlarým yaðdýkça, hýþkýrýr akan selim
Ýliðimi üþütür, poyrazla esen yelim

Alnýmdaki yazýnýn, izleri silinmiyor
Canýndan deðerliyken, kýymetin bilinmiyor

Giydim ateþten gömlek, tüm vücudumu yakar
Elden bir þey gelmezken, kader uzaktan bakar

Zaman ilaç olmuyor, sinemdeki yaraya
Gündüzler bulanýyor, zifir gibi karaya

Ne önemi var artýk, hayatýmda sen yoksan
Zaten yarým kalmýþým, bir tarafým hep noksan

Sitemli sözlerime, takýlýp kalma sakýn
Ayrýlýðýn acýsý, bana ölümden yakýn

Nesrin Önem
Çanakkale
Sosyal Medyada Paylaşın: