aðzý büzüþünce soluksuz günahlarýn
duvaksýz gelinlerin yamalý gülüþü
kadehte kýzýlcýk þerbeti serserilere
Aþkla
kýsýlan dudaklar aykýrý þarkýlar söylüyor
yaþamýn sakar pençesi ergen düþü içimizde
ahde keder ellerimde
kýna otudur kallavi gömleðin
bahara çýrpýnan yaban kokun
aðýttýr mevsimin yoksul küreðinde
mest olmuþ güllerin dölünde kanýyor balýmýz
tadýmlýk aþk yurt arar sahte diþlerimizde
bir avuç gözyaþý susar ezaya elenir vaha yazgýya
dibi delik kaderin kýrlarýnda kaypak cennet uykularda hala
anla dedim anla
sel sebil aþk yiter façasý çizilen aylak kuytularda
Meþkle
uçuþurken kasýklarýmda körpe kelebekler
kývrýmlarýn kývrak seyrinde köz öykülere sýzarým gözlerinde
söndürdükçe lepiska kanatlar güneþi
cilvesi pul pul okþar nazendeyi
ince bir vals salýnýr dilin
gönderde sema döndürür rakkaseyi
kývýlcým iklimli teninde soluyor zýkkým terini
iki damla mey çekiyorum nefesinden içime içime
dalyanýn toy yokuþundan süzülürken mahþeri sancý
çarpýk yüzlü kuru bir egzersizim týkanmýþ bedeninde
gelme dedim gelme
sýð þehrin köþe baþlarýnda can çekiþir þehvet sessizce
Ve
Hüzün katýðý koylarda yel girer kalbime
Kalakalýrým alnýma zul çapsýz rüzgârýn önünde
Kýyý sarhoþ deniz pestil diplere
Ver’yansýn vigla
( Bu kadar mý üstüme üstüme! )
Þizofren bir limanda ölmeden önce
Ninninin küçük dilini kestim bu gece…
Habibe E. Aðaçdelen