nefsim azgýn, azým ben, azlýðým yetmiyor kendime sana tabi olacaðýma Rabbim, uydum gittim nefsime az ve eksik olan bendim, kapýna geldim, yöneldim Rabbim, koruyup gözetensin býrakma kendi halime. *** beni aldatan baþkasý deðil, nefsim deðil de kim? kendi içinde saklý bir gizem, en büyük denklem benim kendime ait neyim var ki; bu emanetin sahibi kim? hayatýmý anlamlý kýldý, yaþantýsýyla peygamberim. *** dünyaya verdiðimiz deðer kadar kendimize yönelsek anahtarla kapýmýzý açýp sýrlarýmýzý keþfetsek eminim ki daha deðerlidir, insanýn kendini tanýmasý iþte o zaman çýkar ortaya, hayatýn gerçek manasý. #yusuf
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.