Yorgun bir þiirin
Yorgun mýsrasýndayým
Yorgun cümlelerim
Yorgun bedenim
Hangi resmime baksam
Ben deðilim
Hangi aynaya baksam
Yabancý biriyim
Bir yalnýzlýk çizgisi
Bir ben bilirim
Bir sigara dumanýnda
Kaldý son nefesim
Yüreðimi hangi doðruya koysam
Çeþit çeþit acýlar
Mekan kuruyor
Öyle noktalara geliyorum ki bazen
Sanki sonbahara adanmýþ hüzün
Hava çok soðuk, üþüyorum
Sözün çokluðu
Acý verir derler daima
Su bile acýtýr
Geçtiði yer yaraysa
Ama geçer
Geçer elbet
Çok kan kaybetsende geçer
Yaþamýn hangi penceresinden
Bakarsan bak
Varlýðýna alýþtýðýn kadar
Yokluðuna da alýþýyorsun
Ìnsan alýþýyor zamanla herþeye
Farklý bir düþün peþinden
Unutur insan kendini bazen
Bir tek hatýrlamak olmazsa
Yine o eski günleri
Hayat yorucu
Yorar insaný
Seni,beni,bizi
Bazen yavaþlamak gerek
Bazen unutmak
Bazen de nokta koymak sonuna
sevay