ANNE
" SENSÝZLÝÐÝ UNUTUR MUYUM? " Bana hiç güneþ gülümsemedi ama
Ýki göz, koca bir dudak çizdim yüreðimdeki aksine
Hem bak Anne!
Yalnýz bir gelincik diktim mezarýna.
Suyla resmini çizdim baþucuna.
Ýçinden kýz kardeþim geçti,
Gözlerinden göz yaþýndan asýrlar.
Ne zaman karanlýk kaplasa yeri
Kaldýðýmýz istasyondaki trenler
Bize gidin diye baðýrýrlar.
Bir hudut gibi sonsuza uzanýr
O vakit raylar
Sensiz nereye gidilir, Anne?
Hem sonra yüzler geçer önümüzden,
Iþýksýz yüzler...
Bir cýlýz beden üþür; bir kedi,
Çýplak ayaklý kýz kardeþim ve ben!
Yanýna gelmek isteriz,
Eceli ne süsler belki bilirsin
Mâbut izin verirse çaðýrýrsýn, deðil mi sen?
Boþ ver diyorlar, gidenler gitti.
Bilmiyorlar ki;
Þu iki körpe ömür seninle bitti.
Bir þey mýrýldan, susma!
Gittiðinden beri sükût her yaným
Mezar taþlarý konuþmuyor, Anne!
Her sessiz eylül sabahýnda,
Ulu denilen þu gök kubbenin altýnda
Gün deðil, sefalet bekliyor bizi.
Baþýmý alýp ellerimin arasýna aðlarken,
Saçlarýmýzý öptüðün günler geliyor aklýma
Seni bizden kim aldý, Anne!
Her hazan gün
Süpürüyorlar dökülen yapraklarý.
Seni gazel sanýp hayatýmýzdan
Kim süpürdü, Anne?
Ýyi þeyler de oluyor,
Önceki gün,
Erkek bir bebek aldým kýz kardeþime.
Ben yokken korkmasýn, sarýlsýn diye.
Okullar açýldý ya!
Ýþler týkýr!
Bir de belediye memurlarý
Çay molasý verdiler mi bahçede, ne âlâ!
Böyle giderse,
Küçük kardeþime pabuçta alýrým.
Yeter ki sen üzülme, Anne!
Akþamlar Anne!
Akþamlar çekilmez oluyorlar yine de.
Kýz kardeþimin gözlerinde
Gülüþmelerimizin izi var.
Yýldýzlarý gökyüzünden kovup,
Gözyaþlarýný bir türlü silemiyorum, Anne!
Ürpertici bir hisle aklýma geliyor anýlar,
Yýldýrýmlar koparsalar da göðüs kafesimde,
Dýþýnda bedenin kör, dilsiz, saðýrlar, Anne!
Sende duymuyorsun beni belli ki,
Misafir gelmiþiz gibi dünyaya habersiz,
Keder sarýlmýþ boynumuza,
Koynunda aðýrlar.
Kaçsam diyorum,
Unutur muyum avuntularý?
Boya çantam yine nerede?
Boyasam maviye yarýnlarýmý
Sensizliði unutur muyum, Anne?
* * Diyarbakýr Dicle Üniversitesi kampüsünde, küçücük yaþýna raðmen boyacýlýk yaparak küçük kýz kardeþine bakmaya çalýþan KOCA yürekli bir çocuða ithafen yazýlmýþtýr.
_______________________________________ Kitap: HEP YARIM KALACAKSIN
*Bu gün cenneti gördüm, annem çoraplarýný çýkarmýþtý (( Þair )) Han AKÇADAÐ
____________________________________
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.