Aklýmdan neler geçer, sanki göç varmýþ gibi;
Sýklaþtý adýmlarým, çok daraldý nefesim…
Yetmiþ yýllýk dünyama, her þey sýðarmýþ gibi;
Gönlüme hüzün dolar, almaz göðüs kafesim…
Öyle hasretlikler var, burnumda tüter durur;
Gözümde þekillenir, baktýðým kuru dallar…
Maziyi düþündükçe, yüreðime oturur;
Dolukur konuþamam, birden tutulur diller…
Benim ön adým hüzzam, hüzünle kavrulmuþum!
Yüreðim yara, bere, savaþtan çýkmýþ gibi…
Kuru yaprak misali, göklere savrulmuþum;
Gören, ne bu hal diyor, hayattan býkmýþ gibi…
Candan nedamet olmaz, temiz yaþamaya bak!
Bir nefeslik sýhhatin, deðerini bil yeter…
Saðlýklý yaþam için, hýrsý boþamaya bak!
Az öfkelen, çok düþün, surat asma, gül yeter…
Mevti bilmesen olur, onu bilen biliyor!
Dünya fani, onu bil, sen ona göre yaþa…
Hazýrlýklý olmamak, uykularý bölüyor;
Azýk torban dolmuþsa, gidersin paþa, paþa…
Bak þimdi tam zamaný, davran heybeni doldur!
Halýkýn huzuruna, çýkmaya yüzün olsun…
Hak yolu arýyorsan, iþte bu doðru yoldur;
Ol huzuru mahþerde, diyecek sözün olsun…
Antalya-2020/04
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.