Sürgün çýkmazlarýmda dirence yazýlmýþ en güzel anýydýn senden sonra boðuyor beni buralar Sulara kapýlmýþ kaç rüzgar varsa Erguvan bakýþlarda kayboldular. Her güz yapraðý sancýsýna inliyor çýldýrdý ayrýlýklar Uzak türküler,vadiler,daðlar umudun menzilinde ince sýzý gibi Zamanýn baðrýnda kanýyor
olgunlaþmýþ ne kadar söz varsa Buðulu gözlere karýþýyor söylenmemiþ sözlerin üzerine munzur yüzlü harfleri dokuyor þehrin kuþlarý Aklýmý dökercesine.
Uykusuz kelimelerim Acýyý aþkla sevmeyi öðretti En çok sarýsýný okþarken Soluðundan nergizlerin Suyun göðsündeki yosundan içerdim koynuma sokulurdu zifiri sessizlikler usulca öperken Yorgunluðunu
Yüzümde Iç çeken þiir uðultularý yol boylarýnda yaðmur Kuþlarýnýn yalnýzlýðý kaldý Bekleyiþlerimin kýyýsýnda derin bir fýrtýna Yaðmur hýzýyla aldý baþýný gitti Yorgun düþmüþ Yýldýz ve göklere doðru....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Alkış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.