Yýllanmýþ elbiseler, Kapý deliðiyle bakýþan gözlerim, Yazmayý unutmuþum gibi, Halýlarda yuvarlanan çocukluðum, Bir odayý dünya sanýp yaþayýþým, Duvarlar, defterim, kitabým dostum. Kafamda kýrýlan sopalar, Ýpin ucunda bir sirk cambazý gibi salýnan hayatým, Mukavvadan hayaller, Havadan nem kapan hep ben, Basamaklar, merdivenler, Orantýsýz adýmlarým, Hiç bir anlam yok solgun duruþlarýmda, Kimsesiz kalmayý bekliyorum, Biliyorum, hak ediyorum. Bardaklarýmda hep ucuz içecekler, Artýk açsýn istiyorum dokunduðum çiçekler, Öyle temenni dolu geleceklerde geçecekler! Dört bir yaným gülücüktüde mi, ben olmadým iyimser, Güpegündüz derde doyunca oluverdim karamsar, Aðýzda býraktýðým çürük tadý, Þeytaný içimde saklýyormuþum hissi, Uykularým, mezarlýklar gibi puslu ve sessiz, Doktor tavsiyesiydi; Umudu kestim! Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.