Bir köþe seçtim kendime, Herkesten uzak, þehrin en ücra yerinde. Kocaman bir aðaç ve yaðmur benimle birlikte. Bu sefer kaçmak istemiyorum yaðmurdan. Bilirsin ben yaðmuru sevmem, Bi anda gelir, Ýnsanlarý çaresiz býrakýr. Ama þimdi seviyorum. Çünkü beni çaresiz býrakan yaðmur deðil, Bak þimdi o var yanýmda, Sen gittin... Beni çaresiz býrakýp gittin. Gitmek... Ýnan o kadar zor geliyor ki þunu yazmak, Sanýrým artýk tek çare , Aðlamak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melisad. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.