Her yere uzak, dað arkasýndaydý köyümüz Buz tutardý yaza kadar, bozulmazdý ölümüz Yarým asýr önceydi, benim þu anlattýklarým Zor gecerdi kýþlar kar,ormandý gördüðümüz
Zahmetliydi yolumuz, fýrtýnalar kopuyordu Daðlar, tepeler aþtýk, kar desen diz boyuydu Acele etmeliydik, hastamýz vardý kayýkta Dört bir yanýmýzda, aç kurtlar kükrüyordu.
Fýrtýna vadisinden geçtik bayýrdan aþaðýya Bir uçtuk tam uçtuk tepetaklak dala, dala, Daha çok yolumuz vardý, karanlýk çöküyordu Ne yol vardý, nede iz, beyaz üstünde kara.
Ulaþtýk nihayet ertesi gün o hanýn kapýsýna Vurduk tokmaða seslendik bir ara hancýya Kýzgýnca açtý kapýyý sanki suç iþlemýþtik Gecenin bir yarýsý dedi, herkez derin uykuda.
Mustafa yaman 29 ocak 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.