Satýhsa tüm duygular derinleþmek beyhude
Demli gönül harýna düþmeyince bilmezsin
Heves kalýrsa yavan, ruh gezince asude
Yürek denen kazanda piþmeyince bilmezsin
Karanlýk kuytularýn esrarýna uzanan
Canânýn sinesinde saf tutup çölde yanan
Ferhat’a vatan olup gam evine dayanan
Geçit vermez daðlarý aþmayýnca bilmezsin
Akýp giderken sessiz doruklarda ezilip
Her vadi eteðinde umutlara dizilip
Yaðmurun gözyaþýndan ince ince süzülüp
Irmaðýn hayaliyle taþmayýnca bilmezsin
Sevgiye nazar eden bir çift gözde tutkuyu
Görünce kimler yaþar baktýðýnda korkuyu
Göðündeki hilâli, zemindeki dokuyu
Vatan denen sevdayla coþmayýnca bilmezsin
Dal budaða güvenip hayata kök saldýkça
Gölgesine uzanýp zevk safaya daldýkça
Sevdiklerin giderken etrafýn azaldýkça
Fâni ömüre makber eþmeyince bilmezsin
Her gece yýldýzlarý dizememiþken henüz
Solacaktýr uðruna tebessüm ettiðin yüz
Aþkýn kitabesine yazdýrmayýnca öksüz
Hicranýn bir yarayý deþmeyince bilmezsin
’’Bir varmýþ bir yokmuþla’’ mâlik olduðun hâle
Aldandýðýn zamana eriþtiðin zevâle
Kalbinin ortasýnda çivilenen eþkale
Peþi sýra arkadan koþmayýnca bilmezsin...
Nezahat YILDIZ KAYA