..
’’ülkemi terk et’’ diyen
aptallýðý gördüm
üzülmeme ramak atýldý ! ve öldüm
kekremsi gülüþün sandukasý çakýlýrken
evimin adresini kodladým
bekâreti toprak yol’suz mýsralara
kayý’verdi avuçlarýmdan
O kadýnca çatal-aðýzýn sinirleri alýnmýþ ülkesi
büyük annemin torbalanmýþtý kemikleri
doða dostu kendir fileyi severmiþ çürümüþ saçlarýný kokladýðým yüce kadýn
-(kovulmuþtum !) gideceðin yere beni de götür dedi üç gece düþümde
vazgeçtim amed’ten munzur’dan bir de dersimden’
istanbulum’dan..
kemalizmin sýrtýný keseleyen
köhnemiþ us’un þoven itirazý
-bastýrmýþtý bab-ý ali de
elçi’siz insanlýðý-
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.