Mutluluklarım

Tohum zerresiydim, topraða düþtüðümde ;
Dallanýp budaklandým, on yedimde.
Kaldý çiçeklerin sohbetlerinde
mutluluklarým.

Bahçemden uzaklara her günüm,
Menekþe kokulu sevgilerde, bugünüm.
Öldüm, elim sevdadan düðümlü ;
Mutluluklarým !

Güzellikler yüzdürdüm uykumun
gökyüzünde
uyandýðýmda anladým :
Bu hayatýn kokladýðý bir manolyaydý ;
Mutluluklarým.
Sosyal Medyada Paylaşın: