Kınalı çiçeğim
Bir ses yükseliyor kalbimin rahlesinden,
her tonu hüzün,
Ruhuma iþlemiþ günbegün...
Sen misin bu ipekçikýzý!
Haykýrýþlarda nefesin,
Senmisin zamanýn sarkacýnda
yuvarlanan, Senmisin
sessiz çýðlýklarýn tahtýna oturan sen misin?
Kýnalý çiçeðim, daðmaralý.
Kalbimin rahlesinden okuyorum öykünü, Ah bilsen! Harflerin kadim,
Mihri kalem ile mi yazýldýn ey cananým! Sýrrýna eremedim.
Kasem olsun can kýrýklarýn
saplandý sineme,
Seninle oturdum hüzün sofrasýna, gözyaþýndan içtim kana, kana...
Aþýn keder imiþ,
Azýðýn hasret,
Düðümlendi durgunluðun boðazýma.
Dur ve dinle!
Güllerle konuþ,
filize dursun kalbin.
Anlat acýný, kederini,
göðsünden göðüne haykýr sessizliðini,
Yankýlansýn elezan çýðlýða karýþarak.
Oyy Kýnalý çiçeðim, daðmaralý...
Dilhun bir vakitte gözlerini arala
Çaðýl ufuklarýn,
Hara dizip tesbih taneleri,
Sor kaç dirhem yol alýr,
Elleri yoksul düþlerin...
.
Eslem Kartal
06.12.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Albina ~hüznü nehir~ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.