Merhaba kendim Can’ýn çok mu aðrýyor Artýk avunduramýyor musun sýzlayan yanýný Kaç bakraç hüzün daha taþýr benliðim Kaburgalarýma tüneyen sinsi öksüzlüðüm ve yetimliðim Kaç kez daha yalpalar gurbetin tümseklerinde
Ahhh yalnýzlýðým Ahhh kimsesizliðim Kaç göz yaþý daha sýðdýrýrsýn Can’ým dediðin nabýz atýþlarýna
. . . . .
Merhaba kendim Býrak artýk elemi, kederi Yemyeþil bakýþlarýn özlemle uzansýn maviliðin kucaðýna Söz ver bana kendim Allah aþkýna söz ver Kirpiklerin on dört þubat ayazýnda donup kalmadan Yüreðin sekiz kasýmda kor kor yanmýþken Bir kez daha kendini çok seveceðine söz ver
Merhaba kendim Kendine bir kez daha söz veren Ve dokuz doðuran acýlara maðlup olmayan kendim Caný gönülden merhaba
Hadi caným bir þiir çekti O çocuk kalbinle týka basa doyur beni Ýçinde biraz aþk olsun Biraz da ben Ama en çok da Annem Babam Evlatlarým
Merhaba kendim Sözün söz deðil mi .? -ANLAÞTIK O ZAMAN - Benim de sözüm söz]
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.