Karanlýðýn bazende huzur verir sessizliði Doðayý dinlerim Aðaçlar fýsýldaþýr aralarýnda Bazende yalnýzdýr aðaçlar Yine de mahsunlardýr geceleri içlerine kapanýrlar Günü beklerim bazen onlarla birlikte Fýsýldaþlýðýmýz da vardýr Ýnsanlarý çekiþtirirler Korkarlar insanlardan Kolumuzu kesecekler yine diye hayýflanýrlar Karanlýk bir baþka güven verir onlara Püfür püfür bir rüzgardýr tek istedikleri Hýþýr hýþýr laf atarlar birbirlerine Kýpýr kýpýr slow bir þarký gibidir. Yapraklar kendi hýþýrtýsýnda dans eder Onlar keyiflenince iki tek atamazlar Yapraðýný dalýný çiçeðini alýrlar onlardan izinsiz olarak Onlar sessizlerdir gýklarý çýkmaz Keserler,koparýrlar., yakarlar En çok canlarý o zaman yanar Aðlar bazen bütün orman Kaçamazlar, yavrularýný dallarýný koruyamazlar Küle donene kadar dayanýrlar Toprak aðlar, su aðlar,doða aðlar... Aðaçlar hüngür hüngür aðlar
Çýðlýk atamazlar Onlar da canlýdýr .. Bilemeyiz bir yapraðýný kopardýðýmýz zaman çektikleri acýnýn eþiðini Bir gün gövdesini uçururlar kökünden.. Ýþte karanlýk o zaman çöker üstümüze O zaman kesilen bir aðacýn ne kadar aðladýðýný ne kadar gözyaþý döktüðünü Sel olunca anlar insanoðluinsan.!!! Gülce Þeren 12/ Ekim/ 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülce Şeren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.