Sen annesin… Gözlerim hâlimdir sana, sükûtum arzým… Sen annesin, beni þu dünyaya, þu kördüðüm olmuþ hayata býrakýveren, çocuk yüzümü okþaya okþaya böyle bir zamana hazýrlayýp, buralara gönderiveren, dizinde uyuduðum Þimdi de beni her an artan bir ümitle bekleyip duruyorsun. Sen annesin, nasýrlý elleri, çatlak dudaklarý, mütebessim çehresiyle karþýlýksýz seven, aman önce çocuklarým diyen o kadýn… Sen annesin… Mutfakta yemeðini hazýrlarken acý ve yanýk türküler dinlerim senden ayaküstü kapýdan geçerken… Hayatýný yazmayý düþündüðüm tek insansýn Sen Annesin… Ciðerlerinden bir ah kopar, türkü seslerine karýþýr… Üç kere seslenirim sana, üç kere annem derim… Üç kere kýyamam…
murat reis
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.