Öfke

Ýçim baþka bir þehre göçtü sanki,
uzaklara daldý gözüm,
uçup gitti yükseltilere ruhum.
Duydum acýnýn þiddetini.
Öfkemi attým içimden.
Yenildim kendime.
Yenildim hayatýn kendine.
Hayata boyun eðdim.
Yýlmadým belki de.
Bunca anlamsýzlýðýn içinde yaþýyor oluþum.
Ýnsanlarýn telaþla koþturmacalarý,
Zamana karþý yarýþýyorlar birer birer.
Kovalýyor sanki bir þey onlarý.
Anladým bu ben deðilim.
Anladým ben bu çaðdan deðilim.
Yoluma gitmeliyim.
Gitmeliyim yalnýz bir þehre.
Bedenim yorgun.
Anladým þimdi elbette.
Kalbim yorgun.
Anladým acýmasýzlýðýný hayatýn.
Hayatýn tarifsiz bir acý olduðunu anladým.
Ne gariptir þu cihanda,
hiçbir þeye engel olamayýþým..
Sosyal Medyada Paylaşın: