Göðe ay düþer Fikrime gözlerin Denize yakamozlar serilir Göðsüme hasret Güle düþerken tomurcuk taneler Kirpiklerimden süzülür nemler Bir ucu yanýk mektup gibi Esmer bir sancý akar mýsralara Vuslat makamýndan ezgiler titrer mýzrap ucunda Özlemin dili mevsimi yok ki, ne bilsin Vakitsiz bir akþamda konar göðsüme böyle Aya, denize, saza, söze dökülür sitemler Gel de kirpiklerinde gölgeleneyim Bu mevsim Bu hasret bela Türküler tutuþur dilime vakitsiz Dað yangýnlarý gibiyim þimdi Baþým duman, baþým darmaduman... Gülsen Dede
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Dede Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.